Description
Czy wyg艂odzony wi臋zie艅 kradn膮cy chleb mo偶e by膰 pot臋piony? Jak oceni膰 wi臋藕ni贸w zatrudnionych w krematoriach przy spalaniu zw艂ok? Kogo w pierwszej kojelno艣ci mia艂 ratowa膰 lekarz w obozowym szpitalu dysponuj膮cy znikom膮 ilo艣ci膮 lekarstw? Jak przej艣膰 do porz膮dku dziennego nad zeznaniem esesmana, kt贸ry przed s膮dem (po wojnie) t艂umaczy艂 si臋, 偶e jedynie wykonywa艂 rozkazy?
“Reflesje z poczekalni do gazu” poprzedzone s膮 wst臋pem autora, kt贸ry w spos贸b przejrzysty wyk艂ada najwa偶niejsze dylematy zwi膮zane nie tylko z ofiarami, ale i ze sprawcami z Auschwitz. Gawalewicz odwa偶nie stawia pytania i celnie formu艂uje odpowiedzi. Rozwa偶a m.in. kwesti臋 moralnej oceny czyn贸w ludzi w pasiakach 鈥 jak m贸wi o wi臋藕niach obozu.
Jego wspomnienia s膮 bez w膮tpienia udan膮 pr贸b膮 przedstawienia tego, co rzekomo niemo偶liwe do przedstawienia. Barwny j臋zyk opowie艣ci, dystans do rzeczywisto艣ci, a tak偶e poczucie humoru sprawiaj膮, 偶e “Refleksje z poczekalni do gazu” czyta si臋 jednym tchem, czasem (o zgrozo!) z u艣miechem na twarzy, 偶eby dopiero po chwili u艣wiadomi膰 sobie, 偶e Gawalewicz, kt贸ry pozna艂 ob贸z od podszewki i przeszed艂 w nim wszystkie mo偶liwe etapy g艂odu i wycie艅czenia, opisuje histori臋, kr贸ra wydarzy艂a si臋 naprawd臋.
