Description
Publikacja autorstwa Stanisława Kobieli wydana została z okazji 75. rocznicy ucieczki Witolda Pileckiego z KL Auschwitz do Bochni i Wiśnicza. Autor książki, pasjonat historii Ziemi Bocheńskiej, precyzyjnie odtwarza losy rotmistrza, wykorzystując nieznane materiały archiwalne oraz relacje świadków.
Witold Pilecki został deportowany do KL Auschwitz 22 września 1940 r. z Warszawy jako Tomasz Serafiński. W obozie otrzymał numer 4859. Wkrótce stał się jednym z inicjatorów Związku Organizacji Wojskowych – konspiracyjnej grupy, której celem było m.in. przekazywanie wiadomości o obozie na zewnątrz i pomoc materialna dla więźniów. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 r. zbiegł z obozu wraz z dwójką współwięźniów: Edwardem Ciesielskim i Janem Redzejem:
Pilecki ujawnił, że celem ucieczki jest nawiązanie kontaktów z polskim podziemiem i że snuli plany rozbicia obozu z zewnątrz.
Uciekinierzy poprzez Alwernię, Tyniec, Puszczę Niepołomicką i Bochnię dotarli do Nowego Wiśnicza. Tam ukrywali się ponad trzy miesiące. Jak napisał Pilecki w swoim raporcie:
Zbliżaliśmy się do pięknej miejscowości X [Nowego Wiśnicza] położonej w dołach i na pagórkach, z malowniczym zamkiem na wzgórzu.
Pileckiemu udało się przetrwać wojnę, jednak wiosną 1947 r. został aresztowany w Warszawie i skazany przez sowieckie władze na karę śmierci. Zginął 25 maja 1948 r.
W pięknym życiorysie niezłomnego żołnierza Polski Walczącej, jakim był rotmistrz Pilecki, ucieczka z obozu koncentracyjnego Auschwitz do Bochni i Wiśnicza (…) jest zwieńczeniem i zakończeniem wyjątkowo niebezpiecznego zadania bojowego, jakiego podjął się Witold Pilecki. Jest świadectwem jego determinacji, odwagi i siły woli…
